مریم نصیر زاده طراح موفق ایرانی متولد تهران و بزرگ شده ی لس آنجلس آمریکا است.


خانم نصیر زاده در نوجوانی با چند نفر از دوستان از شیفتگان صنعت فشن بودند و آخر هفته ها به خرید و بوتیک گردی و گاها عکاسی از لباس های یکدیگد میپرداختند. نصیر زاده و دوستانش زمانی بسیار به استابل های دهه ۷۰ و جنبش های هیپی علاقه مند شدند و برای داشتن این استایل ها بدنبال پارچه های هنده کتان و گل گلی بودند. به دنبال این مریم تصمیم گرفت که اکسسوری ها و لباسهای خود را بسازد.

در دورای دبیرستان مریم علاقه ی زیادی به هنر نشان میداد و اتاقش مملو از نقاشی ها و آثاری بود که خلق کرده بود.مجله های فشن برای مریم جذابیت خاصی داشتند و برای او الهام بخش بودند.او با استفاده از تکه هایی که از مجله های فشن بریده شده بود کلاژهایی که سمت و سوی پرتره و طبیعت داشتند می ساخت.

مریم پیش زمینه ای خانوادگی در زمینه ی مد داشت.مادربزرگش در دهد ی ۵۰ بوتیکی در تهران داشت.او مدت زیادی به دوخت کلاه مشغول بود و از ایتالیا و فرانسه لباس وارد می کرد که در آن زمان اتفاقی نادر به شمار میرفت.

مریم از دیزاین بوتیک مادر بزرگش الهام میگرفت و با زمانی که در تابستان کنار او سپری کرده بود از او دوخت و دوز را فرا گرفت.

مریم نصیر زاده از وقتی وارد کالج شد دیگر از دوره ی علاقه به استایل هیپی گذر کرده بود و درصدد کسب جایگاهی در دنیای هنر میگشت. مریم در دوره ی کارشناسی از رشته ی طراحی پارچه و اکسسوری فارق التحصیل شد و پس از آن واردد دنیای فشن شد. او میان دو دنیای هنر و فشن شناور بود و مرزی برای آثاری که خلق می‌کرد در نظر نمی‌گرفت. میوچیا پرادا (Miuccia Prada) و دیوید هاکنی (David Hockney) از منابع الهام او بودند و همچنان نیز هستند.

مریم برای شروع با تلفیق گیپورهای وینتیج و پارچه‌های گلدوزی شده، تیشرت‌هایی خاص تولید می‌کرد. تیشرت‌های مریم به زودی به محبوبیت رسیدند و در بسیاری از فروشگاه‌های مطرح برای فروش گذاشته شدند. پس از گذشت ۴ سال، مریم برای تحصیل به نیویورک رفت و در پارسونز، یکی از بهترین دانشگاه های مد، دوره‌ای را گذراند.

مریم نصیر زاده در نیویورک با همسرش آشنا شد و پس مدتی این زوج خلاق تصمیم گرفتند بوتیک خود را افتتاح کنند. مریم در آن دوران به شروع بیزینس خود اصلا فکر نمی‌کرد و سردرگم به دنبال آینده‌ی خود در دنیای فشن بود. اما اودی (Uday)، همسرش، او را تشویق به افتتاح بیزینس و بوتیک خود کرد. مریم و اودی بیشتر به دنبال محلی برای به نمایش گذاشتن سبک زندگی و تصویرگری احساسات شخصی‌شان بودند تا جایی برای فروش لباس! از ایده تا اجرای بیزینس این زوج تنها ۳ ماه زمان برد، اما همین کوتاهی زمان به آن‌ها کمک کرد تا موفق به دریافت وام خود قبل از بحران اقتصادی سال ۲۰۰۸ شوند.

مریم بعد از مدتی در زیر زمین بوتیکش شورومی را افتتاح کرد.در آنجا به حمایت طراحان لباس تازه کار نیز پرداخت. ب اینکه این شوروم به دلیل مشکلات اقتصادی و نیاز به درآآمد افتتاح شده بود ولی پس از گذشت مدتی به یکی از بخش های مورد علاقه ی مریم نصیر زاده تبدیل شد. مریم که پیش از آن در جایگاه طراحان نوپا بود، درک خوبی از شرایط تازه‌کاران داشت. اما مریم پس از مدتی، نیاز به خلق و طراحی را در خود حس کرد و تصمیم گرفت تا طراحی را هر چه زودتر شروع کند.

با گذشت چهار سال از افتتاح بوتیک، برند مریم نصیرزاده وارد دنیای فشن شد. مریم در طول سال‌ها فعالیت، دیدگاه خاص خود را نسبت به فشن پیدا کرده بود و هدف او در برندش، ارائه‌ی استایل‌ها و شکل‌هایی بود که قبلا به آن‌ها توجه زیادی نشده بود.

نصیرزاده به دنبال ارائه‌ی محصولاتی بود که مدتی طولانی می‌توانستند مهمان کمد لباس زنان باشند. برند مریم نصیرزاده از بوتیکش الهام می‌گیرد، لباس‌ها و اکسسوری‌هایی ساده که طرح و رنگ پارچه‌شان ویژگی متمایز کننده‌ی آن‌ها هستند. مریم کالکشن‌های خود را با صبر و حوصله خلق می‌کند و دنبال کننده‌ی تقویم پرسرعت فشن نیست به همین دلیل هم چندی پیش در هفته‌ی مد نیویورک شرکت نکرد تا به عروسی دوستی در آفریقا برود، کاری که کمتر برندی جرئت انجام آن را دارد.

آخرین مجموعه طراحی و اجرا شده توسط برند مریم نصیر زاده کالکشن بهار و تابستان ۲۰۲۲ است که در مطال بعدی به تحلیل آن خواهیم پرداخت.

برای مشاهده ی مطالب بیشتر در خصوص طراحان لباس اینجا کلیک کنید.

دیدگاهتان را بنویسید